De meeste vissersplaatsen aan de Vlaamse kust hadden al in de middeleeuwen hun vierboete of vuurtoren die diende als oriëntatiepunt voor de vissers. De oudste informatie over de Blankenbergse vuurtoren dateert uit het begin van de 14e eeuw.
Met de aanleg van de Blankenbergse schuilhaven werd een vuurtoren gebouwd die in 1872 werd ingehuldigd. De Duitsers dynamiteerden dit bouwwerk in 1944.
De huidige betonnen vuurtoren dateert van na WO II (1951). Deze vuurtoren bevatte onder meer een leef- en kantoorruimte voor de vuurtorenwachter en zijn gezin. De stijl herinnert aan het interbellum.
Tegenwoordig wordt de vuurtoren volautomatisch bediend en wordt deze niet meer bewoond.
